Потребителски вход

Запомни ме | Регистрация
Постинг
28.05.2008 07:44 - Понякога
Автор: hristam Категория: Изкуство   
Прочетен: 1593 Коментари: 8 Гласове:
1



Така не ме обичай и не се затваряй
в света на мислите ми полудели -
отлитат като лебедово ято,
самотно приказни, самотно бели.

Но ти не казвай нищо.И не питай.
Не се моли, отричай или искай.
На истини недей обричай
това, което любовта разлиства.

Така не те обичам, и съм грешна,
че цялата се разпилях. До клетка.
От мене много не остана вече.

Сега доплитам и последната си плетка
на най - последната вълшебна риза от коприва.

Но лебедите вече са далече.
И аз понякога забравям, че ги има.



Гласувай:
1



Следващ постинг
Предишен постинг

1. henzelski - Така
28.05.2008 10:09
не ме... Така не те... А как? ;)))
цитирай
2. hristam - Попитай
28.05.2008 12:37
сърцето си. То може би...;)
Усмивки вместо цветя от мен! :)))
цитирай
3. veselushka - :)
28.05.2008 15:15
Прекрасно е :)
цитирай
4. hristam - veselushka
28.05.2008 21:38
Благодаря ! :)))
цитирай
5. bilingual - красиво
28.05.2008 22:06
казано :) браво!!!!
цитирай
6. hristam - bilingual
29.05.2008 06:51
:)))
цитирай
7. feq - Точно така, Хриси,
29.05.2008 07:59
"Но лебедите вече са далече.
И аз понякога забравям, че ги има."

И краят на приказката свърши вече,
играеше с мене на "НЕ СЕ СЪРДИ, човече"
човечето "уж" не се разсърди,...
че победител има вече!
Но дали разбра...,горкото...
цитирай
8. hristam - feq
29.05.2008 08:18
Браво, феичке, много симпатично!
Поздрав от мен! :)))
цитирай
Търсене

За този блог
Автор: hristam
Категория: Изкуство
Прочетен: 4899313
Постинги: 1291
Коментари: 16864
Гласове: 59426
Архив
Календар
«  Март, 2024  
ПВСЧПСН
123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031